Spor muharrirleri Alanyaspor – Fenerbahçe maçını kıymetlendirdi

GÜRCAN BİLGİÇ – GEREKEN YAPILDI

İlginçmaçtı. Zira hiçbir Ömer Erdoğan kadrosunu alanda yalnızca yenilmemek üzere organize olduğunu görmedik. Bu madalyonun bir yüzü… Temposu düşük maçtı. Alanyaspor önde baskı yerine kendi ikinci bölgesinde kalabalık bekledi.
Neredeyse Fenerbahçe atakçılarını hiç boş bırakmadılar. Topu aldıklarında da organize olamadılar.

Fenerbahçe, bilhassa İsmail’in gücüyle rakibin kaleye bilerek ve isteyerek gelmesine müsaade vermedi. Bu da madalyonun öteki yüzü… Fenerbahçe orta alanı, bilhassa Fred ile ofansif planı yapmaya çalıştı. Ortaya atılan toplar da, Fred’in bindirmeleri de sonuç vermedi. Planları bozan, “planların” içinde olmayan İsmail oldu. Kendi topuna yaptığı atak sonrasında, ceza alanı kaosu, İrfan Can Kahveci’nin kusursuz golünü getirdi.

Parantez açılması gereken figürler var elbette. Önceliği Atilla Karaoğlan’a veriyorum. Kimi durumları o kadar hoş süzüyor ki, “bravo” diyorsunuz.
Lakin takdir hakları kısmında, “aman Fenerbahçe’nin lehine olmasın” satırı var elbette. Başkalarında olduğu üzere. Yahut Dzeko’ya diyor ki, “Rakibe kart göstermedim, zira kaleye yanlışsız gitmiyordun”… Sonra Artta defans duvarı dururken Djiku’ya ikili uğraştan sarıyı veriyor. Oyunda kalan oyuncuya istediği yerden çıkmadığı için sarı kart göstererek de tepe yaptı bu ortada.

Haftalardır “operasyon devam ediyor” diye yazıyoruz. Fenerbahçe rakipleri ile bir arada artık hakemlerin iliklerine işlemiş bu tutumu da yeniyor aslında.
Dzeko tam bir usta. Yıllar O’nu öylesine pişirmiş ki, hem nerede olacağını yanlışsız hesaplıyor, hem ne vakit pas vereceğini, şut çekeceğini.
Bu maçın kilidini de açtı.

EMRE BOL – HAKEM DE YENİLİR

Fenerbahçe’nin bu dönem çok fazla artısı var. Dilerseniz yazıya bu artılarla başlayalım.
1- Kaleye gelen birinci top gol olmuyor.
Livalovic kaleye fevkalade bir inanç kattı. Varyemez değil, golyemez bir kaleciye evriliyor.
2- Anadolu kulüpleri yıllardır sprinter oyuncularla sonuç almaya çalışıyor, bunu da başarıyorlardı. Ancak Fenerbahçe savunması artık buna da hazır durumda. Hem seriler hem de konsantrasyonları yüksek.

3- Evvelce hakemle oynayanlar şimdilerde topunu oynuyor! Makus niyetli hakemlerin bile yapacak bir şeyi kalmıyor!
Uzun lig maratonunda Fenerbahçe yener de yenilir de elbette. Ama kaybetse dahi kaybetmeyeceği şey “saha içi istatistikler.” Her vakit yeterli oynayacaklar, her vakit baskılı olacaklar, her vakit oyun üstünlüğünü alacaklar. Gerisi biraz da şans… İrfan Can Kahveci dönemin yeni transferi üzere. Topu ayağına aldığında, alabilmek hakikaten çok sıkıntı. Süratli olsa onu bu ligde izleyemezdik. Attığı golü inanın iğne deliğinden geçirdi.
Umarım bu türlü devam eder ki ederse onu kimse kesemez.

Tadic’in ofsayt diye dakikalarca izlenen durumu hakemlerin, “olmayanı arama” çabasıydı!
Faule maruz kalmış, sarı kartla cezalandıracak bir durumda ofsayt aramak hiç adil bir davranış değil.
Yapman gereken avantajı oynatıp gerine bakmamak. Ben hakemin yenilemeyeceğine inanan biriyim.
Ancak Fenerbahçe güya hakemi de yendi dün gece… Böylesi ağır bir takvimde galibiyet kıymetliydi. Lakin yenersen Başakşehir’i kaymaklı ekmek kadayıfı olacak.

ERMAN TOROĞLU – F.BAHÇE RAHAT

180 dakika maç seyretmek ve dikkat etmek güç bir zanaat.
Ekranlardan birinde İngiltere’den de maç var. Başkasında tekrar ligimizden maçlar var. Dön baba dön, imaj izliyoruz. Allah’tan kimi maçlar ağır çekim üzere oynanıyor da bizi zorlamıyor. Mesela Beşiktaş- Kayserispor maçı. O denli bir maç ki yani idman maçı üzere. Yorumunu yapmaya gerek yok. Bir tek cümle ile karşılaşmayı anlatabilirsiniz.
Bu cümle de şu; Beşiktaş yalnızca kazandı. Zati onun için de seyirci çıkarken memnuniyetsizliğini tribünden alanlara iletmiş.

Gelelim ikinci maça; Fenerbahçe rahat rahat oynuyor. Alanya’nın reaksiyon gösterecek hali yok. Birinci 45 dakika boyunca Fenerbahçe kalesinde bir tehlike var; bir karşıt top, o da arkadaşından geliyor. Fenerbahçe kalecisinin Düzgün bir refleksi ve topu çıkarıyor. Bu toplar kaleciler için çok zordur. Birinci yarının sonunda İrfan Can’ın hoş bir golü var. Hareketleri çok hoş ancak bir ofsayt konumu var; tuhaf bir durum, aslında bir türlü çizgiyi çizemediler. Onu da tam çizdiler mi bilemiyorum.

İki futbolcunun da ayakkabıları tıpkı renk, günahları boynuna.
Alanyaspor bir türlü Fenerbahçe’ye refleks reaksiyon gösteremedi. Alanya teknik yöneticisi, hiç gereksiz yere teknik alanı ihlal etti ve tuttuğu topu rakibine vermedi, ardında sakladı.
Hakem de cebinde sakladığı kırmızı kartı teknik yöneticinin gözüne yapıştırdı. Aslında teknik adamın bir de sarısı vardı ancak hakem ona bile muhtaçlık duymadı. Bence doğrusunu yaptı.

Maalesef, liglere verilen ulusal ortalardan sonra kaliteli futbol seyredemiyoruz. Daima birebir öykü:
‘Milli maç ortası var, kendimize gelip daha düzgün olacağız.’ Orta bitiyor, ‘Yeni ortadan geldik, ulusal kadrolara çok futbolcumuz gitti, bir iki haftaya toparlanırız.’ Aslında iki hafta sonra bir ulusal orta daha var… ‘O maçtan sonra ülkü biçimimizi alacağız’ diye başlarlar. Daima birebir öykü lakin seyirci futboldan zevk almıyor.
Keçiboynuzu üzere. İki kilosunu kemir 10 gram tat kalır. Lakin natürel, keçiboynuzunun da yararları MUAZZAMDIR!