ERMAN TOROĞLU – HAKEM YETERLİ MAÇ YÖNETTİ
Galatasaray açısından endişe sineması üzere bir maç… Başakşehir’in kaybedecek bir şeyi yok. Rahat oynadılar. Galatasaray’da dün gece yük her futbolcuya eşit binmedi. Hepsi âlâ niyetle çalıştılar lakin birden fazla gerekeni yapamadı. Asıldılar… Başakşehir birinci yarı arttan çabuk çıkarak Galatasaray orta alanını çabuk geçti lakin o ortada da gol bulamadılar. İkinci yarı biraz daha Galatasaray’ın üstüne gitmeye başladılar, ancak fizik olarak eski Başakşehir değildi.
Muslera’yı ikinci yarı anlayamadım. Kendine gelen topları arkadaşlarına atmak istiyor fakat ya taca ya Başakşehirli futbolculara gidiyor. Muslera dönem başından beri yaptığı yanlışlardan ders almamış. Vakit geçtikçe Galatasaray’ın topa basması lazım, topu kullanması lazım ki rakibin direncini kırsın. Bunu yapacak adamlar Kerem, İcardi, Mertens… Mertens çok yoruldu, çıktı. Kerem, uygun niyetle çalıştı ancak eski Kerem değil. Başakşehir’in defansını zorlamadı.
Maçın son 20-25 dakikası büsbütün kör dövüşü formunda geçti. Biri aldı topu ötekine verdi, öbürü karşı kadroya verdi. Tamam Galatasaray gergin, Başakşehir de eski Başakşehir değil. Fizik olarak da uygun değil. Son dakikada Galatasaray’ın Başakşehir’in gerisinde bayağı konum yakalaması gerekirdi.
ERMAN TOROĞLU – HAKEM YETERLİ MAÇ YÖNETTİ
Galatasaray açısından kaygı sineması üzere bir maç… Başakşehir’in kaybedecek bir şeyi yok. Rahat oynadılar. Galatasaray’da dün gece yük her futbolcuya eşit binmedi. Hepsi uygun niyetle çalıştılar lakin birden fazla gerekeni yapamadı. Asıldılar… Başakşehir birinci yarı arttan çabuk çıkarak Galatasaray orta alanını çabuk geçti lakin o ortada da gol bulamadılar. İkinci yarı biraz daha Galatasaray’ın üstüne gitmeye başladılar, ancak fizik olarak eski Başakşehir değildi.
Muslera’yı ikinci yarı anlayamadım. Kendine gelen topları arkadaşlarına atmak istiyor ancak ya taca ya Başakşehirli futbolculara gidiyor. Muslera dönem başından beri yaptığı yanılgılardan ders almamış. Vakit geçtikçe Galatasaray’ın topa basması lazım, topu kullanması lazım ki rakibin direncini kırsın. Bunu yapacak adamlar Kerem, İcardi, Mertens… Mertens çok yoruldu, çıktı. Kerem, güzel niyetle çalıştı lakin eski Kerem değil. Başakşehir’in defansını zorlamadı.
Maçın son 20-25 dakikası büsbütün kör dövüşü halinde geçti. Biri aldı topu ötekine verdi, öbürü karşı ekibe verdi. Tamam Galatasaray gergin, Başakşehir de eski Başakşehir değil. Fizik olarak da âlâ değil. Son dakikada Galatasaray’ın Başakşehir’in ardında bayağı konum yakalaması gerekirdi.
Dün yolda gezerken Fenerbahçeliler şikayet ediyorlardı, hocam bu ekip bize daima stent taktırıyor. Lakin bu maçı seyreden Galatasaraylılar da herhalde bayağı stent taktırmışlardır. Hakem her zamanki üzere sakin, düzgün maç yönetti. Penaltı konumunu görmesi zordu. Onda da VAR yanlışsız ikaz etti. Dakika 90+6 olmuş Muslera yeniden taca atıyor. Arkadaşlarına atıp, uzaklaştıracağına.
REHA KAPSAL – 4,3,2,1…
Galatasaray son iki maçta 5 puan kaybederek şampiyonluk için rakiplerini umutlandırdığı üzere moralman problemli günler geçirdi. Fakat sarı-kırmızılı kadro, Fenerbahçe’nin Giresunspor deplasmanında kaybettiği 2 puan bırakmasının akabinde Başakşehir’i yenmesi halinde tekrar ipleri eline alıp ligin geri kalanını denetim edecekti.
Belki de ligde bu dönem oynayacağı en kıymetli maça çıktı Galatasaray. Hatta daha ilerisine gidersek bana nazaran Başakşehir uğraşı sarı-kırmızılılar ismine şampiyonluk maçıydı. Alışılmış ki her vakit klasik bir tabir vardır. Matematiksel olarak rakiplerin ile ortada gerekli farkı yakalamadığın surece şampiyonluğu ilan edemezsin.
Dün yolda gezerken Fenerbahçeliler şikayet ediyorlardı, hocam bu kadro bize daima stent taktırıyor. Lakin bu maçı seyreden Galatasaraylılar da herhalde bayağı stent taktırmışlardır. Hakem her zamanki üzere sakin, düzgün maç yönetti. Penaltı durumunu görmesi zordu. Onda da VAR gerçek ikaz etti. Dakika 90+6 olmuş Muslera yeniden taca atıyor. Arkadaşlarına atıp, uzaklaştıracağına.
REHA KAPSAL – 4,3,2,1…
Galatasaray son iki maçta 5 puan kaybederek şampiyonluk için rakiplerini umutlandırdığı üzere moralman zahmetli günler geçirdi. Fakat sarı-kırmızılı kadro, Fenerbahçe’nin Giresunspor deplasmanında kaybettiği 2 puan bırakmasının akabinde Başakşehir’i yenmesi halinde tekrar ipleri eline alıp ligin geri kalanını denetim edecekti.
Belki de ligde bu dönem oynayacağı en kıymetli maça çıktı Galatasaray. Hatta daha ilerisine gidersek bana nazaran Başakşehir gayreti sarı-kırmızılılar ismine şampiyonluk maçıydı. Olağan ki her vakit klasik bir söz vardır. Matematiksel olarak rakiplerin ile ortada gerekli farkı yakalamadığın surece şampiyonluğu ilan edemezsin.
Ancak Galatasaray çok problemler çekse de vakit zaman Okan hocanın tartışıldığı krizli devirler yaşasa da hak ederek çok başarılı bir lig performansı ortaya koydu. Şunu net olarak söylemeliyim ki Okan Buruk ve öğrencileri geldikleri noktayı sonuna kadar hak etti. Dönemin genelinde natürel ki idare, teknik takım ve oyuncuların büyük emeği var fakat bana nazaran Galatasaray ismine en uygun performansı veren öge tartışmasız taraftardı. Sarı-kırmızılı futbolseverler, ekibini sonuna kadar iten ve destekleyen imajıyla, ateşleyici gücüyle şampiyonluk yolunda en büyük hisse sahibiydi.
Şampiyonluğun son haftaya kalmayacağı bir galibiyet aldı sarı kırmızılılar ve lig maratonunun da sonucu artık Galatasaray ismine güya maksada varılmış üzere görünüyor. 3 puanlık sistemde her şeyin olabileceğinin ne kadar farkında olsak da “Galatasaray ipi göğüsler” fikrinin futbol kamuoyunda artık kabul edilebilir duruma geldiğini düşünüyorum. Dört maçı kalan Galatasaray şampiyonluk için geri sayıma başlamıştır; 4, 3, 2, 1!
SERKAN KORKMAZ – ÇİÇEKLER
Maçın on biri şaşırtıcıydı. Son iki maçında beş puan kaybetmiş bir kadroya yalnızca Adekugbe ile Kazımcan değişikliği bence kâfi değildi. Aşikâr ki Okan Hoca dört beş formsuz oyuncuyu ya tıpkı anda değiştirmek ile istikrar ortasında kalmıştı. Yalnızca iki üç değişiklikle durduk yere kalp kırmak istememiş olabilir lakin birinci yarıdaki Oliveira, Kerem hatta Rashica’yı görünce ne büyük risk aldığını idrak etmiş olabilir. Tekrar de son derece utangaç ve boyun eğmiş bir Başakşehir karşısında güçlü bir oyun ortaya kondu.
Ancak Galatasaray çok ıstıraplar çekse de vakit zaman Okan hocanın tartışıldığı krizli devirler yaşasa da hak ederek çok başarılı bir lig performansı ortaya koydu. Şunu net olarak söylemeliyim ki Okan Buruk ve öğrencileri geldikleri noktayı sonuna kadar hak etti. Dönemin genelinde olağan ki idare, teknik takım ve oyuncuların büyük emeği var lakin bana nazaran Galatasaray ismine en uygun performansı veren öge tartışmasız taraftardı. Sarı-kırmızılı futbolseverler, kadrosunu sonuna kadar iten ve destekleyen imajıyla, ateşleyici gücüyle şampiyonluk yolunda en büyük hisse sahibiydi.
Şampiyonluğun son haftaya kalmayacağı bir galibiyet aldı sarı kırmızılılar ve lig maratonunun da sonucu artık Galatasaray ismine güya gayeye varılmış üzere görünüyor. 3 puanlık sistemde her şeyin olabileceğinin ne kadar farkında olsak da “Galatasaray ipi göğüsler” fikrinin futbol kamuoyunda artık kabul edilebilir duruma geldiğini düşünüyorum. Dört maçı kalan Galatasaray şampiyonluk için geri sayıma başlamıştır; 4, 3, 2, 1!
SERKAN KORKMAZ – ÇİÇEKLER
Maçın on biri şaşırtıcıydı. Son iki maçında beş puan kaybetmiş bir gruba yalnızca Adekugbe ile Kazımcan değişikliği bence kâfi değildi. Aşikâr ki Okan Hoca dört beş formsuz oyuncuyu ya tıpkı anda değiştirmek ile istikrar ortasında kalmıştı. Yalnızca iki üç değişiklikle durduk yere kalp kırmak istememiş olabilir fakat birinci yarıdaki Oliveira, Kerem hatta Rashica’yı görünce ne büyük risk aldığını idrak etmiş olabilir. Yeniden de son derece utangaç ve boyun eğmiş bir Başakşehir karşısında güçlü bir oyun ortaya kondu.
Kurulan büyük baskı konuma dönüşmekte zorlansa da rakibin direnci her geçen dakika azalıyordu. Rakip ceza alanı etrafına yerleşen Galatasaray birinci yarının son anlarına sıkışmış bir ortada, topun Deniz’in koluna gelmesiyle bir penaltı kazandı. Icardi bu kere klasına yakışır bir vuruşla perdeyi açtı. İkinci yarıda skorda önde olmanın da tesiriyle Galatasaray’ın aksayan isimleri hala alandaydı. Aksi takdirde Midtsjö ve Zaniolo’yu daha erken alanda görebilirdik. Başakşehir artık golü düşünmeye başlamışken Galatasaray’daki formsuzlar baş ağrıtmaya başlıyor, topla en çok buluşan isimlerden biri geriye dönük paslarla Muslera oluyordu.
Tek olumlu hareketi penaltının kazanıldığı ortayı yapmak olan Oliveira sahanın en kötüsüydü. Rashica en azından savunmaya dönüyordu fakat Kerem’de o da yoktu. Mertens beden lisanıyla, hırsıyla alanda kalmayı “gidiş yolundan” hak ediyordu lakin (kendi isteğiyle) birinci çıkan o oldu. Kerem veremediği paslarla Icardi’yi epey tüketmişken Zaniolo gol tehditini artırıyordu. Kritik galibiyetle şampiyonluğa giden yolu çiçeklerle bezeyen sarı kırmızılarda en çok Torreira, Kazımcan ve Boey’i beğendim.
LEVENT TÜZEMEN – HAVAYA GİRMEYİN
Başakşehir, 60 milyonun takviyesini öylesine yüklenmiş ki maç uzunluğu şampiyon olacak kadro havasında gayret ettiler. G.Saray, kazanarak şampiyonluk için dev bir adım attı lakin ikinci yarı oynadığı oyun ile taraftarlarının nabzını tavan yaptırdı. Birinci yarıda rakibini alana hapseden, inanılmaz durumları final noktasında harcayan lakin haklı bir penaltı kazanan G.Saraylı oyuncuları birinci kere bu kadar panik ve telaş yaparken gördüm. Emre Belözoğlu, Başakşehir’in defansının önüne otobüsü çekmiş, G.Saray’ı süratli hamlelerle avlamak istedi.
Kurulan büyük baskı duruma dönüşmekte zorlansa da rakibin direnci her geçen dakika azalıyordu. Rakip ceza alanı etrafına yerleşen Galatasaray birinci yarının son anlarına sıkışmış bir ortada, topun Deniz’in koluna gelmesiyle bir penaltı kazandı. Icardi bu kere klasına yakışır bir vuruşla perdeyi açtı. İkinci yarıda skorda önde olmanın da tesiriyle Galatasaray’ın aksayan isimleri hala alandaydı. Aksi takdirde Midtsjö ve Zaniolo’yu daha erken alanda görebilirdik. Başakşehir artık golü düşünmeye başlamışken Galatasaray’daki formsuzlar baş ağrıtmaya başlıyor, topla en çok buluşan isimlerden biri geriye dönük paslarla Muslera oluyordu.
Tek olumlu hareketi penaltının kazanıldığı ortayı yapmak olan Oliveira sahanın en kötüsüydü. Rashica en azından savunmaya dönüyordu ancak Kerem’de o da yoktu. Mertens beden lisanıyla, hırsıyla alanda kalmayı “gidiş yolundan” hak ediyordu ama (kendi isteğiyle) birinci çıkan o oldu. Kerem veremediği paslarla Icardi’yi epey tüketmişken Zaniolo gol tehditini artırıyordu. Kritik galibiyetle şampiyonluğa giden yolu çiçeklerle bezeyen sarı kırmızılarda en çok Torreira, Kazımcan ve Boey’i beğendim.
LEVENT TÜZEMEN – HAVAYA GİRMEYİN
Başakşehir, 60 milyonun dayanağını öylesine yüklenmiş ki maç uzunluğu şampiyon olacak ekip havasında çaba ettiler. G.Saray, kazanarak şampiyonluk için dev bir adım attı lakin ikinci yarı oynadığı oyun ile taraftarlarının nabzını tavan yaptırdı. Birinci yarıda rakibini alana hapseden, inanılmaz durumları final noktasında harcayan lakin haklı bir penaltı kazanan G.Saraylı oyuncuları birinci defa bu kadar panik ve telaş yaparken gördüm. Emre Belözoğlu, Başakşehir’in defansının önüne otobüsü çekmiş, G.Saray’ı süratli hamlelerle avlamak istedi.
Ancak G.Saraylı oyuncuların telaşlı oynamalarına karşın cansiperane uğraş etmeleri, savunmaya yardım etmeleri Başakşehir’in durum bulmasını engelledi. Sahanın yıldızı Torreira oldu. Ben bu kadar ikili uğraş kazanan ve rakipten top çalan en son Melo’yu görmüştüm. Torreira, maestro üzere oynadı, tekmeye resmen baş soktu, sakatlanırım korkusunu hiç hissettirmedi. G.Saray’ın bahadır yüreği üzere gayret etti. Kazımcan yeterli işlere imza attı. Kerem’in ısrarla Icardi’ye gol attırma hesapları bence takıntılı oldu. Okan Hoca kadro oyununu bozmamak ismine oyuna geç müdahale ederek kusur yaptı.
Midtsjö, Kaan Ayhan orta alana dinamizm kazandırdı. Icardi de harika bir penaltı vuruşu yaparken çalışkanlığı, rakip defansa yaptığı baskı ile göz doldurdu. Şampiyonluk yolunda en kuvvetli maç olarak Başakşehir’i görmüş olacak ki G.Saraylı oyuncular gereksiz bir skoru müdafaa telaşına girdiler. 5 puanlık fark büyük bir avantaj ancak daha 4 maç var! “Başakşehir’i yendik işler bitti” diyerek havaya girmemek lazım.
Ancak G.Saraylı oyuncuların telaşlı oynamalarına karşın cansiperane çaba etmeleri, savunmaya yardım etmeleri Başakşehir’in konum bulmasını engelledi. Sahanın yıldızı Torreira oldu. Ben bu kadar ikili çaba kazanan ve rakipten top çalan en son Melo’yu görmüştüm. Torreira, maestro üzere oynadı, tekmeye resmen baş soktu, sakatlanırım korkusunu hiç hissettirmedi. G.Saray’ın bahadır yüreği üzere gayret etti. Kazımcan âlâ işlere imza attı. Kerem’in ısrarla Icardi’ye gol attırma hesapları bence takıntılı oldu. Okan Hoca grup oyununu bozmamak ismine oyuna geç müdahale ederek kusur yaptı.
Midtsjö, Kaan Ayhan orta alana dinamizm kazandırdı. Icardi de harika bir penaltı vuruşu yaparken çalışkanlığı, rakip defansa yaptığı baskı ile göz doldurdu. Şampiyonluk yolunda en şiddetli maç olarak Başakşehir’i görmüş olacak ki G.Saraylı oyuncular gereksiz bir skoru muhafaza telaşına girdiler. 5 puanlık fark büyük bir avantaj lakin daha 4 maç var! “Başakşehir’i yendik işler bitti” diyerek havaya girmemek lazım.
